Τα σχόλια του κ. Οικονόμου στην ΝΕΤ

Για λόγους αντικειμενικότητας ιδού και το επίμαχο σημείο της εκπομπής Πρώτη Γραμμή. Ο κ. Οικονόμου ξεκινάει τον σχολιασμό του λέγοντας: "Την Κυριακή θα γίνει κόλαση στην Αθήνα!" Δείτε το βίντεο και κρίνετε μόνοι σας:



Την Δευτέρα μετά τον αγώνα ο κ. Οικονόμου, αφού έχουν γίνει πολλά τηλέφωνα, φαξ και e-mail διαμαρτυρίας από δρομείς, αρχίζει να αλλάζει γραμμή στην Πρώτη Γραμμή:
"Μα εμένα μου λες για τον Μαραθώνιο, εγώ είμαι οπαδός" λέει στον κ. Λυριτζή.



Να σημειώσω ότι προς τιμήν του ο κ. Λυριτζής διαχώρισε την θέση του και τις δύο ημέρες, ενώ ο κ. Οικονόμου όχι μόνο δεν ζητάει συγνώμη για το ατόπημα του αλλά προσπαθεί να μας πείσει ότι αναφερόταν "σε διάφορους Χλιμίτζουρες που κλείνουν τον δρόμο με πέντε ποδήλατα" κι όχι στον Κλασικό Μαραθώνιο, εκτιθέμενος ακόμα περισσότερο.

Υ.Γ. Ξεκίνησα αυτό το blog για να γράφω για θέματα που με εμπνέουν. Είναι η πρώτη και τελευταία φορά που αναρτώ βίντεο για θέμα που με θλίβει και με θυμώνει, σας υπόσχομαι ότι δεν θα επαναληφθεί.

Ανοιχτή επιστολή προς δημοσιογράφο

κ. Οικονόμου

Την προηγούμενη Κυριακή 2 Νοεμβρίου 43.000 δρομείς έτρεξαν τον Μαραθώνιο στην Νέα Υόρκη που έχει πληθυσμό 19 εκατομμύρια (σχεδόν διπλάσιο από τον συνολικό πληθυσμό της χώρας μας). Κανένας δεν βγήκε να διαμαρτυρηθεί για το κλείσιμο των δρόμων σε μια πόλη που έχει από ένα από τα χειρότερα προβλήματα κυκλοφοριακής συμφόρησης στον κόσμο, γιατί η διεξαγωγή του Μαραθωνίου είναι μια μεγάλη γιορτή για την πόλη της Νέας Υόρκης. Οι συγκρίσεις δικές σας.

Σας υπενθυμίζω ότι να οφείλετε να ενημερώνεστε πριν εκφράσετε άποψη σε ένα δημόσιο μέσο, αν ως ιδιώτης είστε κατά του αθλητισμού αυτό είναι δικαίωμα σας, αλλά ως δημοσιογράφος που εργάζεστε σε ένα κρατικό μέσο που δεν έχει στόχο τις ακροαματικότητες αλλά το να προάγει τον πολιτισμό, την παιδεία και την υγεία είναι ανεύθυνο από μέρους σας να εκφράζετε τέτοιες απαράδεκτες απόψεις κατά της διακοπής της κυκλοφορίας λόγω της διεξαγωγής του αγώνα του Μαραθωνίου.

Σε μια χώρα σαν την δική μας στην οποία κάθε χρόνο σβήνει από τον χάρτη μια πόλη σαν την Πρέβεζα μια και χάνονται 20.000 ζωές λόγω του καπνίσματος, που οι δείκτες της παχυσαρκίας και των καρδιοπαθειών μας φέρνουν στην αρνητική πρώτη θέση της Ευρώπης είναι εγκληματική αμέλεια να στρεφόμαστε κατά της μειοψηφίας των συμπολιτών μας οι οποίοι δια μέσου της άσκησης αποτελούν ζωντανό παράδειγμα του υγιεινού τρόπου ζωής που δυστυχώς έχει εγκαταλείψει η πλειοψηφία των Ελλήνων.

Να σας ενημερώσω ότι το 2010 συμπληρώνονται 2500 χρόνια από την διεξαγωγή της μάχης του Μαραθώνα, την ημέρα του Μαραθωνίου αφήστε το αυτοκίνητο σας και ελάτε στο Καλλιμάρμαρο να δείτε μοναδικές εικόνες από τον τερματισμό χιλιάδων ανώνυμων αθλητών. Ελάτε να δείτε ότι οι δρομείς δεν είναι μνησίκακοι και θα συγχωρέσουν την απερισκεψία σας να καταφερθείτε εναντίων τους. Είμαι βέβαιος ότι θα φύγετε από το Στάδιο καλύτερος άνθρωπος από ότι ήρθατε λαμβάνοντας μαζί με όλους τους άλλους θεατές το μεγάλο μήνυμα του Μαραθωνίου το οποίο μεταφέρουν οι σύγχρονοι αγγελιοφόροι-αθλητές διατρέχοντας τα 42 χιλιόμετρα του προσωπικού τους άθλου:


Το νικάν αυτόν, πασών νικών πρώτη τε και αρίστη.

Το να νικάς τον εαυτό σου είναι η μεγαλύτερη και σπουδαιότερη από όλες τις νίκες.

Πλάτωνας

Υστερόγραφο:

Αφορμή για την παραπάνω ανοιχτή επιστολή που φυσικά στάλθηκε με e-mail προς την εκπομπή Πρωινή Γραμμή του τηλεοπτικού σταθμού της ΝΕΤ ήταν τα σχόλια εναντίον του μέτρου της διακοπής της κυκλοφορίας των οχημάτων και υπέρ των ταλαιπωρημένων οδηγών των αυτοκινήτων όπως τα διατύπωσε ο δημοσιογράφος κ. Δημήτρης Οικονόμου και μεταδόθηκαν κατά την διάρκεια της εκπομπής της Παρασκευής 6/11/2009, δύο ημέρες πριν την διεξαγωγή του χτεσινού Μαραθωνίου.

Αντίο κύριε Χρήστο

Πάντα ήθελα να γράψω ένα άρθρο για τον κύριο Χρήστο Βαρτζάκη και νιώθω πολύ υπερήφανος που μίλησα μαζί του και του έσφιξα το χέρι σε κάποιον αγώνα στον Άγιο Κοσμά, στον οποίο ο ακούραστος κύριος Χρήστος είχε έρθει ως θεατής. Για μένα ο Μαραθώνιος είναι ατομικό αγώνισμα αλλά ταυτόχρονα και μια σκυταλοδρομία: Από τον Σπύρο Λούη και τον Χαρίλαο Βασιλάκο, στον Χρήστο Βαρτζάκη, στον Στέλιο Κυριακιδη και τον Μιχάλη Κούση. Ποιός από μας θα έτρεχε Μαραθώνιο αν δεν υπήρχαν όλοι αυτοί οι προπάτορες του αθλήματος; Αν και είμαστε πολύ λίγοι μπροστά σε τέτοιους τεράστιους αθλητές κουβαλάμε κι εμείς την σκυτάλη της παράδοσης και τρέχουμε στα βήματα τους όταν τρέχουμε στην Κλασική και τερματίζουμε στο Καλιμάρμαρο.

Καλά χιλιόμετρα να έχεις εκεί που πας κι εμείς θα τρέχουμε μαζί σου πάντα κύριε Χρήστο μας.

Σημείωση:Η φωτογραφία είναι αναδημοσίευση από το site του περιοδικού Runner. Η πλήρης είδηση εδώ.

Διακοπές

Η ώρα είναι 7:30 το πρωί και τρέχω στην παραλία δίπλα στο κύμα. Η ζέστη είναι ακόμα υποφερτή αν και η υγρασία από την θάλασσα κυριολεκτικά φαίνεται καθώς κοιτάζω την πρωινή ομίχλη που απλώνεται στον κόλπο. Ο ρυθμός είναι χαλαρός, άλλωστε στην άμμο δεν πάω να τρέξω για χρονόμετρο και προτιμώ να απολαμβάνω το τοπίο. Χαιρετώ σηκώνοντας το χέρι μου έναν δρομέα κι εκείνος μου γνέφει την απάντηση του. Χωρίς λόγια ξέρουμε κι οι δυο ότι κάνουμε κάτι που μας γεμίζει και αξίζει γι αυτό να θυσιάσουμε τον πρωινό μας ύπνο. Πιο κάτω βλέπω και άλλους δρομείς, άλλοι με τα μαγιό και ξυπόλητοι κι άλλοι με αθλητικά και δρομικά παπούτσια, υπάρχει όλη η γκάμα από τους πιο περιστασιακούς μέχρι τους πιο συστηματικούς αθλούμενους. Ακόμα κι αυτοί που δεν τρέχουν έχουν βγει για πρωινό περπάτημα στην παραλία.

Σε επόμενη προπόνηση στην άσφαλτο βλέπω κι άλλους δρομείς τακτικά: Μια γυναίκα που τρέχει μαζί με τον σκύλο της και ένα πατέρα που τρέχει μαζί με τον γιο του (δεν τους ρώτησα αλλά είμαι βέβαιος από την ομοιότητα). Φυσικά ο σκύλος είναι δεμένος με λουρί καθώς τρέχει δίπλα στην αφεντικίνα του, για να προλάβω και την φοβισμένη ερώτηση του φίλου μου του Τρεχαλάκη.

Έγιναν ξαφνικά όλα τόσο τέλεια; Άρχισαν να γυμνάζονται σε τόσο μεγάλους αριθμούς οι Έλληνες; Βρίσκομαι στον παράδεισο των δρομέων, ή μήπως ...
Ο δρομέας που τρέχει παρέα με τον γιο του μου απαντάει στο χαιρετισμό μου με ένα χαμογελαστό: "Good morning" και πιο κάτω η δρομέας με τον σκύλο με χαιρετάει: "Guten morgen". Δυστυχώς η ειδυλλιακή εικόνα δεν είναι αληθινή. Βρίσκομαι στην Πελοπόννησο και μένω σε ένα ξενοδοχειακό συγκρότημα όπου οι μισοί σχεδόν πελάτες είναι Γερμανοί μαζί με μερικές ακόμα εθνικότητες όπως Ολλανδοί, Άγγλοι, Γάλλοι και Ρώσοι. Θα πρέπει να προσθέσω για να μην φανώ ως απόλυτα απαισιόδοξος, ότι άκουσα και μερικές καλημέρες ως απάντηση αλλά αν κράταγα στατιστικές είμαι σίγουρος ότι το ποσοστό θα ήταν πολύ χαμηλό.

Πάντως οι διακοπές είναι η μόνη περίοδος που τρέχω και νιώθω απόλυτα φυσιολογικός κι όχι σαν κάτι το αξιοπερίεργο. Βέβαια όταν πέρασα για πρώτη φορά με το ποδήλατο μου μέσα από ένα γειτονικό χωριό ένιωσα να με κοιτάνε σαν τον εξωγήινο μια και σίγουρα δεν είχαν ξαναδεί ποδηλάτη με πλήρη ποδηλατική εμφάνιση και φυσικά πολύ περισσότερο δεν είχαν ξαναδεί ποδήλατο δρόμου με αερόμπαρες τριάθλου-χρονομέτρου. Οπότε για να προλάβω και την επόμενη σας ερώτηση να σας πω ότι η προπόνηση περιλάμβανε και πολύ κολύμπι μια και ο επόμενος αγώνας-στόχος είναι Τρίαθλο τον Σεπτέμβριο.

Καλές διακοπές σε όσους δεν έχουν πάει ακόμα και φυσικά καλές προπονήσεις!