Τρίτη 4 Μαρτίου 2008

Δρόμος Αργολικού κόλπου 15,4 χλμ 2 Μαρτίου 2008

Προς τον άγνωστο φίλο δρομέα: Δεν είναι κακό να τρέχεις απροπόνητος σε αγώνες, δεν εμποδίζεις ούτε ενοχλείς τους συναθλητές σου. Δεν πειράζει που δεν έχεις τρέξει την απόσταση του αγώνα ούτε καν σε χαλαρή προπόνηση, δεν μας βλάπτει ακόμα και το ότι τρέχεις τραυματισμένος ή τουλάχιστον με αθεράπευτους παλιούς τραυματισμούς. Αλλά ρε φίλε το ατομικό ρεκόρ που περιμένεις να κάνεις από που προκύπτει; Θα σηκωθεί ένας μαγικός αέρας να σε σπρώξει μέχρι τον τερματισμό; Θα πετάξεις με το μαγικό χαλί του Αλαντίν; Πως περιμένεις να πετύχεις ένα ρεκόρ που δεν προκύπτει από πουθενά;

Κι όταν μετά τον τερματισμό σου σωριάζεσαι κατάκοπος και εξαντλημένος βάζοντας σε κίνδυνο την υγεία σου νιώθεις ότι κάνεις καλό στον εαυτό σου; Και την άλλη εβδομάδα πάλι τα ίδια είσαι έτοιμος να κάνεις στον επόμενο αγώνα. Χωρίς προετοιμασία, χωρίς πρόγραμμα θέλεις να ξεπεράσεις τον εαυτό σου. Μα αφού δεν τον σέβεσαι τον εαυτό σου όταν προσπαθείς να τον ξεγελάσεις να κάνει την υπέρβαση χωρίς προ-πόνηση. Χωρίς να πονέσεις πριν τον αγώνα στην προετοιμασία, γιατί αυτό είναι η προπόνηση ο πόνος πριν τον αγώνα. Με αυτά που γράφω δεν θέλω να σε κατηγορήσω ότι είσαι φυγόπονος, μπορεί να μην έχεις χρόνο να κάνεις προπόνηση, μπορεί να έχεις υποχρεώσεις που σε εμποδίζουν να αφιερώσεις χρόνο στο τρέξιμο, δεν σε γνωρίζω προσωπικά για να έχω άποψη.

Έχεις δει στην τηλεόραση ή στο Internet τους κορυφαίους των κορυφαίων δρομέων που γυμνάζονται καθημερινά με διπλές και τριπλές προπονήσεις, που άλλο μέλημα στην ζωή τους δεν έχουν εκτός από το τρέξιμο, που έχουν απίστευτο ταλέντο συγκρινόμενοι με εσένα και με εμένα και που πολλές φορές δεν καταφέρνουν να πετύχουν ατομικό ρεκόρ; Νομίζεις ότι το ρεκόρ ακόμα και με τις καλύτερες συνθήκες προετοιμασίας έρχεται πάντα, ανεξάρτητα από τον κατάλληλο καιρό, θερμοκρασία, αέρα και υγρασία; Γνωρίζεις ότι εκτός των καιρικών συνθηκών υπάρχουν κι άλλοι αστάθμητοι παράγοντες, που όλοι πρέπει να βρεθούν στην ιδανική συγκυρία για να έρθει η ατομική επίδοση;

Το να τερματίζεις σε έναν αγώνα μεγάλης απόστασης απροπόνητος είναι από μόνο του ένας μικρός άθλος. Δέξου το και πανηγύρισε τον τερματισμό σου, χωρίς άλλες απαιτήσεις, χωρίς αξιώσεις για ατομικά ρεκόρ που δεν σου ανήκουν γιατί δεν δούλεψες για να τα κατακτήσεις.

Υ. Γ. Πάλι εκτός θέματος βγήκα, όπως λέγαμε και στις εκθέσεις στο σχολείο. Για την ιστορία ο αγώνας στο Ναύπλιο ήταν πολύ ωραίος, αν και ο καιρός δεν βοήθησε λόγω της ζέστης. Διασκεδάσαμε πολύ με τους φίλους και τις φίλες πριν,μετά και φυσικά και κατά την διάρκεια του αγώνα. Φυσικά πήγα περίπου 2 λεπτά χειρότερα από πέρσι όσον αφορά τις αγωνιστικές μου επιδόσεις, αλλά αυτό ήταν αναμενόμενο λόγω ελλιπούς προπόνησης και δεν με στεναχώρησε καθόλου.

2 σχόλια:

Τα σπορτέξ είπε...

ποσους και ποσους φωτογραφισες τωρα.....

Ανώνυμος είπε...

Οποιαδήποτε ομοιότητα με πρόσωπα ή καταστάσεις δεν είναι, δυστυχώς , συμπτωματική.

Μαραθωνοδρόμος