Σάββατο 30 Οκτωβρίου 2010

Η μεγάλη επέτειος έφτασε!

Πριν από 2500 χρόνια 2 στρατοί βρίσκονταν παραταγμένοι ο ένας απέναντι στο άλλον στην πεδιάδα του Μαραθώνα. Ο Περσικός στρατός, όπως γράφει ο Ηρόδοτος, κουβαλούσε μέσα στα πλοία του, μαζί με τον εξοπλισμό του και ένα κομμάτι μάρμαρο για να κατασκευάσει το μνημείο της νίκης μετά την σίγουρη νίκη. Ο Ελληνικός στρατός κουβαλούσε την ελπίδα απέναντι σε έναν υπεράριθμο αντίπαλο, ένα μοτίβο που θα επαναλαμβανόταν πολλές φορές στην αρχαία αλλά και στην νεώτερη Ιστορία. Τελικά το Περσικό μάρμαρο χάθηκε στην θάλασσα και οι 192 Αθηναίοι που έπεσαν στην μάχη πέρασαν στην αθανασία ως οι μορφές των 192 ιππέων της πομπής των Παναθηναίων στην ζωφόρο του Παρθενώνα.

Αύριο θα γιορτάσουμε αυτήν την ιστορική μάχη τρέχοντας τον Μαραθώνιο δρόμο. Όμως υπάρχει μια αντίφαση σε αυτό: τρέχουμε για την Ειρήνη και την φιλία των λαών μαζί με χιλιάδες δρομείς από όλον τον κόσμο σε ανάμνηση μιας μάχης.

Δεν γιορτάζουμε όμως τον πόλεμο αλλά την Ειρήνη που επακολούθησε μετά τον πόλεμο. Μετά την νίκη τους οι Αθηναίοι κατάφεραν να θεμελιώσουν την Δημοκρατία και να βάλουν στο επίκεντρο του πολιτισμού τους τον ελεύθερο άνθρωπο. Κι άλλοι μεγάλοι πολιτισμοί πρόσφεραν στην Παγκόσμια Κληρονομιά: οι Αιγύπτιοι, οι Κινέζοι, οι Βαβυλώνιοι, ακόμα και οι Πέρσες, σε αντίθεση με όσα γράφουν πολλοί ιστορικοί σε μία προσπάθεια τους να δαιμονοποίησουν τον αντιπάλο, είχαν σπουδαίους πολιτισμούς. Αλλά μόνο στην Αθήνα ο Ελεύθερος Πολίτης και ο Δήμος ήταν το κυρίαρχο στοιχείο του καινοφανούς πολιτεύματος: της Δημοκρατίας.

Οι 192 Αθηναίοι και 11 Πλαταιείς που έπεσαν στην μάχη μας έδωσαν την δυνατότητα να γνωρίσουμε τον χρυσό αιώνα του Περικλή. Να διαβάζουμε τα γραπτά του Πλάτωνα και να βλέπουμε τα θεατρικά έργα του Αισχύλου που πολέμησε και ο ίδιος στην μάχη του Μαραθώνα μαζί με τον αδελφό του Κυναίγειρο ο οποίος και σκοτώθηκε. Η Αθηναϊκή Δημοκρατία παρόλο που δεν ήταν τέλεια, παρόλο που υποβίβαζε τις γυναίκες και διαχώριζε τους δούλους ήταν η βάση για τα σημερινά επιτεύγματα της επιστήμης. Πάνω στον Κούρο είδαμε να ξετυλίγεται η διπλή σπείρα του DNA και ατενίσαμε τα αστέρια, όπως μας παρουσίασε ο Δημήτρης Παπαϊωάννου στην τελετή έναρξης των Ολυμπιακών αγώνων στην Αθήνα. Η Τέχνη, ο Πολιτισμός και η Επιστήμη του σήμερα οφείλουν πολλά στην νίκη των Αθηναίων στον Μαραθώνα. Χωρίς αυτά τα επιτεύγματα η μάχη του Μαραθώνα θα ήταν μια μικρή υποσημείωση στην Αρχαία Ιστορία.

Αύριο στον αγώνα μας όταν θα περάσουμε από τον Τύμβο, ας φέρουμε στην μνήμη μας τι πέτυχαν για μας αυτοί που θυσιάστηκαν στην πεδιάδα του Μαραθώνα: πως χάρη σε αυτούς τρέχουμε Ελεύθεροι για να αναγγείλουμε τον προσωπικό μας Άθλο. Το μήνυμα της Ειρήνης έφτασε παντού στον κόσμο και οι χιλιάδες δρομείς από δεκάδες χώρες που τρέχουν μαζί μας είναι η ζωντανή απόδειξη.

Εύχομαι σε όλους καλό τερματισμό, ανεξαρτήτως επιδόσεων αύριο θα είναι μια μεγάλη γιορτή!

Υστερόγραφο: Δεν αναφέρομαι στον Μαραθωνοδρόμο της νίκης μια και η διαχρονική αξία είναι πρωτίστως το μήνυμα της νίκης και όχι ο αγγελιοφόρος. Στην διαμάχη για το αν υπήρξε ή δεν υπήρξε ο δρομέας του "Νενικήκαμεν" μπορώ μόνο να αντιτάξω ότι ο Μύθος είναι τόσο αληθινός όσο εμείς θέλουμε να πιστεύουμε κι έτσι για μένα ο αγγελιοφόρος είναι εξίσου απτός και αληθινός με τον στρατηγό Μιλτιάδη.

1 σχόλιο:

Περαστικός είπε...

Περιμένουμε εντυπώσεις!