Σάββατο 11 Αυγούστου 2007

Τι σιχαινόμαστε να κάνουμε στην προπόνηση;

Τι είναι αυτό που μας χαλάει την ημέρα στην προπόνηση; Ξέρω αθλητές που δεν θέλουν να κάνουν διατάσεις, άλλους που μισούν τα βάρη, άλλοι τους κοιλιακούς και άλλοι τους ραχιαίους, ή γενικά την γυμναστική για τον κορμό.

Προσωπικά δεν μου αρέσουν οι έντονες διαλλειματικές.

Γιατί άραγε;

Για μένα πάντα η ταχύτητα ήταν το αδύνατο μου σημείο και δεν μου αρέσουν οι γρήγορες διαλλειματικές. Μήπως τελικά αυτό που δεν μας αρέσει να κάνουμε στην προπόνηση είναι και η αδυναμία μας; Και μήπως αντίστοιχα αυτό που μας αρέσει να κάνουμε στην προπόνηση συμπίπτει να είναι και το δυνατό μας σημείο;

Για να προχωρήσω τον συλλογισμό μου παραπέρα μήπως αυτό είναι και το πρόβλημα που μας προκαλεί τραυματισμούς ή μειωμένη απόδοση στην προπόνηση; Αντί να δουλεύουμε για να βελτιώσουμε τα στοιχεία μας που μας "φρενάρουν" αυξάνουμε κι άλλο τα δυνατά μας στοιχεία με αποτέλεσμα να χειροτερεύουμε κι άλλο την όποια ανισορροπία μας;

Περιμένω την άποψη σας στα σχόλια.

2 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Aκριβώς Γιώργο. Σωστά το εντόπισες. Αυτό που αποφεύγουμε στην προπόνηση είναι αυτό που θεωρείται το αδύνατο σημείο μας. Αν καταφέρουμε να το ξεπεράσουμε έχουμε κάνει ένα σημαντικότατο βήμα στην περαιτέρω βελτίωσή μας. Ομως ορισμένες φορές δεν είναι μόνο μία φοβία ή προσπάθεια αποφυγής του να έρθουμε αντιμέτωποι με το πάσχον πεδίο. π.χ εγώ έχω πρόβλημα με τον αχίλλειο που με παιδεύει πολύ καιρό. Δεν είναι φυσικό να αποφεύγω τις έντονες διαλλειμματικές ή την άσφαλτο από τη στιγμή που ξέρω ότι θα μου ασκήσουν μία πρόσθετη επιβάρυνση εκεί ακριβώς που έχω το πρόβλημα;
dimmyc

Φλύαρος είπε...

Σωστά κάνεις dimmyc και δεν επιβαρύνεις το σώμα σου γιατί οι διαλλειματικές και γενικά οι έντονες προπονήσεις μόνο κακό μπορεί να μας κάνουν όταν έχουμε ένα χρόνιο τραυματισμό που δεν έχει αποθεραπευθεί πλήρως. Στο post μου μίλαγα για το τι (κακώς) αποφεύγουμε να κάνουμε στην προπόνηση μας όταν δεν έχουμε προβλήματα τραυματισμών. Τότε είναι που πρέπει να ξεπεράσουμε τις αναστολές μας για να βελτιωθούμε.